”Bir metre kareye altı bin mermi. Çanakkale Olmak” böyle bedel mi?
Gönül tutsak kaldı gidemez hiçbir yere Ayrılsa bile sevemez hiç kimseyi sen gibi
Kendini kaybetmişler gibi saatlerce baktım resmine Gözüm takıldı aynaya, suret'ime baktım bir an Buluverdim sende kaybolmuş kendimi
Senin de uykuların her gece kabus olsun Senin de gözlerine yaş yerine kan dolsun Yüreğin aşk diye diye aşksızlıkla kurusun
Kadehim yaptım dudağını şarab'ıma İçtikçe bir hoş oldum Başım döndü aşk'ınla Bırak, bu gece uzanayım kucağına
Bana çok gördüğün mutluluk Ömrünce deniz olsun umutlarına Sevgiler dolsun, bana değil Başkalarına açtığın kucağına
Bir seni yaşadım, bin kez sana öldüm Seninle ağladım, seninle güldüm Rabbimdi taptığım, sonra sen Ben bir seni sevdim, bir seni yeniden
