su düşleri

yüzümüz güldü ilk kez
gördük eski bir sandalı
eski bir kıyıda
durmadan arkamıza bakmadan gittik
koşmaya benzedi ayaklarımız
görünmemek için hüzünkovan kuşuna

sabah oldu sonra.sabahın ardından
eski bir balıkçı kayığını andırdık
kirlenmiş bir suyu
deniz iki kez heybetlendi
öldük sanrılarımızda
o eski kayık ki
- biraz daha eskidi -
içimizde bir yerde demirledi sevdayı
suyun sabahında bir yerde

aslında biz
- ki iki kişi -
hızla geri geldik hayatın içindeki yerlerimize
ikimiz de iki kişiydik aslında
gittik geldik kendimize
öyle bir yolculuk ki
kendimizi unuttuk ve sorduk birine sanki
ki sevdanın demirleri hep kalbimizde